Voor mijn eindproject speel ik muziek die me na aan het hart ligt. Stevig swingende muziek met roots in New Orleans en een knipoog naar de zwarte Gospel. De trombone als verlengstuk van de stem en de ziel. Muziek met een ruw maar eerlijk kantje. We spelen enkele traditionals en een hommage aan de trombonist die dit alles naar mijn mening verenigt: Wycliffe Gordon.

Bio / Credits

Jonathan Ackaert (°1992) begon op 14-jarige leeftijd met trombone spelen bij docenten Hans Bossuyt en Frederik Heirman.
Al gauw werd duidelijk dat hij op een podium thuishoorde.
Muziek spelen is in zijn visie een manier om andere mensen en jezelf gelukkiger te maken door te performen en te entertainen.
Daarom ligt in zijn spelen altijd een accent op de uitvoering en interactie met het publiek.
Bigband spelen is één van zijn sterktepunten en passies en projecten waar samenspel en performance
centraal staan, daar voelt hij zich thuis.
Jonathan volgde zijn professionele studies aan het Conservatorium van Gent waar hij les kreeg van Marc Godfroid.
Ook uitstappen naar Codarts (NL) waar hij les kreeg van Ilja Reijngoud (NL) en Andy Hunter (USA) hebben hem gevormd.
Ook concertreizen rond de wereld zoals Japan en Engeland (met GYJO) of China (Broes Deluxe) waren tekenend voor zijn visie.
Nu probeert Jonathan met die rugzak aan ervaring zijn eigen verhaal te vertellen aan u!

For my final project, I will perform music that means a lot to me: serious grooves rooted in New Orleans, with a nod to gospel. The trombone as an extension of the voice and the soul. Music with a raw and honest edge that addresses you directly.
We will perform a number of traditionals and an homage to the trombone player who to me is the epitome of this kind of music: Wycliffe Gordon.