Hermit Songs (1953) - Samuel Barber

La donna ideale
Avendo gran disio
uit 4 Canzoni popolari (1946) – Luciano Berio

Extinguish my eyes
When my soul touches yours a great chord sings
Two love songs (1949) – Leonard Bernstein

Oui, Dieu le veut… Adieu forêts...
aria van Jeanne D’arc uit La Pucelle d’Orleans (1881) - Pjotr Iljitsj Tsjaikovski

Parto, parto
aria van Sesto uit La Clemenza di Tito (1791) - Wolfgang Amadeus Mozart

It’s De-lovely
So in love
Cole Porter

The Alto’s Lament – Zina Goldrich (1964)

De Hermit Songs van Barber zijn kleine gedichten, gedachten en observaties die monniken tussen de 8ste en 13de eeuw schreven in de kantlijnen van hun boeken. Deze korte en soms geestige tekstjes zijn verrassend modern en schetsen een mooi beeld van hun toegewijde en vaak eenzame bestaan. Gedreven door overgave leiden ze een leven waar de drijvende kracht een hogere macht is. Vanuit dit werk maak ik een brug naar composities en componisten die spreken vanuit diezelfde bezieling, durf en toewijding.

Bio / Credits

Celine Debacquer (°1988), mezzosopraan, studeert in juni 2016 af aan de School of Arts, Conservatorium Gent, bij zangdocente Mireille Capelle. Daarnaast wordt ze gecoacht door zangpedagoge Catrin Wyn-Davies. In 2010 behaalde ze het diploma Bachelor in het secundair onderwijs: Muzikale Opvoeding en Nederlands. Tijdens deze studie ontdekte ze de mogelijkheden van haar stem, onder begeleiding van tenor Philippe Defrancq. Momenteel geeft Celine zang en AMV aan de SAMWD Zottegem. Haar doorzettingsvermogen leidde haar al langs vele muzikale wegen. Ze behaalde de hogere graad dwarsfluit, zong in het kinder- en jeugdkoor Vivace, ze volgde muziekstages en gaf zelf al talrijke koorsessies en muziekworkshops.

Sinds 2010 speelt ze mee in verschillende creaties en opera’s. Ze was te zien in La Fourchette, een pasticcio met muziek uit opera’s van Offenbach (regie Gidon Saks/muzikale leiding Matteo Pirola), ze speelde First witch in de opera Dido and Aeneas van Purcell (regie Gidon Saks) Sinds 2013 kreeg ze al enkele keren de kans om samen te werken met choreografe Marie De Corte in projecten Red, Rose, Sang couleur en Ange ou démon (regie Mireille Capelle). In 2014 vertolkte ze Miles in The Turn of The Screw van Britten (regie Gidon Saks/muzikale leiding Hans Vercauteren). Met deze voorstelling stond ze ook op de planken in GC De Kluize. In 2015 speelde ze de rol van Nerone in L’incorronazione di Poppea van Monteverdi (regie Caroline Petrick/ muzikale leiding Florian Heyerick). In 2016 speelde ze l’enfant in L’enfant et les sortilèges van Ravel in een regie van Inne Goris, i.s.m. LOD muziektheater (muzikale leiding Florian Heyerick).
Ze nam deel aan masterclasses bij Gabriele Micheli, Jennifer Hamilton, Lynne Fortin, Sara Mingardo en Gidon Saks.

Hermit Songs (1953), Samuel Barber

La donna ideale
Avendo gran disio
—from 4 Canzoni popolari (1946), Luciano Berio

Extinguish my eyes
When my soul touches yours a great chord sings
—Two love songs (1949), Leonard Bernstein

Oui, Dieu le veut … Adieu forêts ...
—Jeanne D’arc’s aria from La Pucelle d’Orleans (1881), Pyotr Ilyich Tchaikovsky

Parto, parto
—Sesto’s aria from La Clemenza di Tito (1791), Wolfgang Amadeus Mozart

It’s De-lovely
So in love
—Cole Porter

The Alto’s Lament, Zina Goldrich

Barber’s Hermit Songs set to music short poems, thoughts and observations written in manuscript margins by medieval monks. These brief and often funny texts are surprisingly modern and paint a wonderful picture of these dedicated and often lonely lives. Full of devotion, these men led lives driven by a higher power. From this work, I turn to other compositions and composers whose voices are underpinned by that same passion, audacity and dedication.