De begrippen vorm en materie zijn twee belangrijke onderdelen van mijn artistieke praktijk. Vanuit een onderzoekende blik ga ik steeds op zoek naar objecten die op zich al zeer schoon zijn. Meestal wordt mijn werk dan ook gevormd uit alledaagse of verworpen materialen waar iedereen al afscheid van genomen heeft. Door een kleine ingreep verliezen deze bijna de herinnering aan hun eerdere context of functie en komt er een bepaalde esthetiek bij te pas. De ingrepen worden ingegeven door het materiaal zelf. Door verschillende zaken met elkaar te combineren ontstaan werken die vaak tegenstellingen bevatten (bijvoorbeeld de spanning tussen herkenbaarheid en abstractie). Vormen worden zichtbaar door er bijvoorbeeld kleur aan toe te voegen. In haast bewegingsloze materialen ga ik op zoek naar snelheid. Veranderende materialen bevries ik dan weer in een bepaalde staat die ik het meest geschikt acht.

The concepts of form and matter are two important elements in my artistic practice. With an inquisitive eye I always look for objects that are already exquisite in themselves. As such, my works are often made up of everyday or reject materials everyone has already turned away from. Minor interventions make these objects lose their memory of their previous context or function and introduce a particular aesthetic. These interventions are inspired by the material itself. The combination of different things makes for the fact that the works often contain contradictions — a tension, for instance, between recognizability and abstraction. Forms become visible by the addition of colour. In immobile materials I search for speed. Changeable materials I tend to freeze in the state I find most appropriate.