Toen ik 15 jaar oud was, ging ik naar school en werkte tegelijkertijd in een fabriek waar ik vrachtwagens kuiste. Op de leeftijd van 19 had ik deeltijds werk. Tot op de dag van vandaag is de notie van arbeid en alles wat dat impliceert een belangrijke factor in mijn leven geweest. In mijn laatste Masterjaar werk ik voltijds in de financiële sector. Waarom vertel ik dat? Omdat mijn artistieke praktijk het verlengstuk is van die economische arbeid. Het is behept met een gelijkaardige zin voor herhaling, dezelfde gewaarwording van tijd die de kantoorwerker kent. Ik heb altijd van schrijven en kalligrafie gehouden. Op een manier tref ik al de eerder vernoemde kenmerken aan in de handeling van het schrijven.

At the age of 15, I was going to school while working in a factory. I was doing early-morning shifts cleaning trucks. At the age of 19, I had a part-time job. Until now, my life has been intensely tied to the notion of labour and everything it implies. In the final year of my M.A., I’m working full-time in the financial sector. Why am I telling this? Because my artistic practice is an extension of this economic labour. It’s filled with the same repetition that the factory worker knows in his day-to-day reality. It’s filled with the same sense of ‘time’ that one knows while spending one's days behind a desk. I’ve always liked writing and calligraphy. In a certain way, I find all the qualities noted above in the act of writing.