De oude Grieken hadden twee woorden voor tijd. Chronos verwijst naar de tijd op de klok, Kairos veeleer naar het moment. Kloktijd en het daarmee gepaard gaande lineaire denken domineert onze moderne samenleving en heeft de schrikbarende notie van tijdsverlies in het leven geroepen. Onze maatschappij is verworden tot een dicht bevolkte, oververnetwerkte wereld waar onze hersenen met steeds meer nieuwe stimuli gegeseld worden. Tijd om even op adem te komen en alle informatie te verwerken is zeldzaam. Mijn werk erkent het belang om daaraan te ontsnappen en de geest van deze overdaad aan prikkels te zuiveren. Door die momenten van ontsnapping obsessief achterna te gaan, probeer ik me bewust te worden van die vaak korte momenten waarin ik mezelf verlies in dromerij. Ik geloof dat, wanneer je erin slaagt je te bevrijden van de overdaad en een toestand van niet-denken te bereiken, het mogelijk is om het verstrijken van tijd (Chronos) te vergeten en zodoende ruimte en tijd (Kairos) te hervinden waar de geest tot rust kan komen.

The ancient Greeks had two words for time: Chronos, referring to clock time and Kairos, referring to moments in time. Clock time, and its linear thinking, dominates our modern society and has created an anxious feeling of losing time. Our society has become a sped-up, crowded and over-connected place, which bombards our minds with excessive stimuli, and time to step back and to process those stimuli is rare. My work is about the importance of trying to escape the hectic and fast-moving flow of life and rid the mind of excess. By excessively capturing those moments of escape, I try to become aware of the, often brief, moments where I lose myself into reveries. I believe when one is able to rid the mind of the overabundance and come into a state of non-thinking one is able to stop noticing the passage of time (Chronos) and therefore is able to find space and time (Kairos) to process the excessive stimuli and find stillness or peace of mind.