Tine Peuteman houdt zich voornamelijk bezig met het schilderen en tekenen van de eigen omgeving. De beelden verwijzen zowel naar spontane als in scène gezette situaties en bevatten een veelheid aan objecten en instrumenten. Het scheppen van een alter ego is vaak het beginpunt van het schilderproces. Deze persona combineert de nabijheid van het huis met een escapistische natuur. Hoewel zij ervan houd objecten te verzamelen waarmee zij haar woonst bouwt, haar cocon om het zo te zeggen, heeft zij de neiging om haar eigen nest te ontvluchten naar een wereld waar situaties onvoorspelbaar zijn en vaak een sinistere kant hebben, maar tegelijkertijd ook kleurrijker zijn en minder gecontroleerd. Peutemans werk ontstaat op het snijvlak van beide verlangens. Die dualiteit mondt vaak uit in mysterieuze beelden die elke voor de hand liggende exegese ontwijken.

Tine Peuteman mainly focuses on painting and drawing her own environment. The images refer to both spontaneous and staged situations containing an abundance of personal objects and tools. The creation of a recurring alter ego is often the starting point in the process of painting. This persona enjoys the closeness and cleanliness of the home but has an escapist nature as well. Although she likes collecting objects with which she 'builds' her home, her cocoon, she desperately yearns to escape the sanctuary she built; to the actual world where situations are hard to predict, and are often dark and sinister, but also far more colourful, less controlled. In her work she tries to connect these two yearnings: the comfort of home and the excitement of adventure. This duality in preference often leads to images that contain a mysterious atmosphere and whose meaning is difficult to penetrate.