In dit werk speelt het object de hoofdrol. Het wordt geregisseerd - getoond, in scene gezet maar ook getransformeerd - door het medium fotografie. Uitgangspunt is de vraag hoe objecten via fotografische reproducties terecht komen bij en ervaren worden door toeschouwers, potentiële kopers of toevallige passanten. Hoe kijken zij naar banale voorwerpen in een prospectus of naar kunstobjecten in een veilingcatalogus? Hoe zou de relatie kunnen zijn tussen een beeldhouwer en de persoon die zijn sculpturen fotografeert en zo (mee?) de kijkrichting bepaalt van al wie zijn werk onder ogen krijgt? Op welke manier functioneert het fenomeen 'catalogus' als ruimte om voorwerpen af te beelden? Het zijn enkele invalshoeken om de fascinatie voor het afbeelden te onderzoeken en resulteren op hun beurt in een mix van tweedimensionale beelden en ruimtelijke ingrepen waarbij afbeeldingen de neiging hebben zelf losstaande sculpturen te worden.

The protagonist of this project is the object. It is directed - shown, staged, and transformed - by the medium of photography. The starting point was the question how objects end up with and are experienced by viewers, potential buyers or passers-by through photographic reproductions. How do they look at banal objects in a prospectus, or at objects of art in an auction catalogue? What could the nature of the relation be between a sculptor and the photographer who captures his sculptures and thus (partially?) determines the angle from which viewers will be confronted with his work? In what sense does the phenomenon of the ‘catalogue’ function as a space for the representation of objects? These are some approaches for a study of the fascination for representation, that result in a combination of two-dimensional images and spatial interventions in which images tend to become freestanding sculptures.