De term post-digitaal verwijst naar een periode waarin het digitale zodanig in ons dagelijkse leven is ingebed dat het een vanzelfsprekend gegeven is geworden. Het is een staat waarin de grootste digitalisering reeds heeft plaatsgevonden en alles wordt geproduceerd, gedistribueerd, gemedieerd en beïnvloed door digitale middelen. In een post-digitale periode zijn we voornamelijk bezig met hoe we hiermee moeten omgaan en hoe digitale en traditionele media zich tegenover elkaar verhouden. We proberen het digitale terug tastbaar te maken en het een plaats te geven in onze fysieke wereld. Dit leidt tot een ‘web-to-print’ gerichte praktijk die data gevonden op het web wil vertalen naar een tactiele, analoge ervaring met drukwerk, met behulp van digitale technologieën.

Post-digital as a term refers to a period in which the digital is embedded in our daily life in such a way that it is taken for granted. A state in which the digital revolution has passed and everything is produced, distributed, mediated or affected by digital means. A state also in which the Internet is moving offline and digital images are increasingly constructing our reality. In a post-digital age we are mainly engaged in the way digital media and traditional media are related to each other, trying to make the digital tangible, giving it a place in our physical world. This is sparking a ‘web-to-print’ practice in which data found on the web, is translated to a tactile, analogue experience of printed matter, using digital technologies.