Een beetje een grimmig onderwerp als je het mij vraagt. Maar het is wel spannend en een onderwerp dat herkenbaar is voor iedereen, hoewel het beeld dat de zonden oproepen in een mens waarschijnlijk verschillen van persoon tot persoon.Dat is een werkbare sfeer is voor een jonge componist. Langs de andere kant wordt dit voordeel meteen ook een uitdaging. Hoe verklank je iets wat voor iedereen anders is? Uiteindelijk heb ik (na veel bloed, zweet en tranen) per zonde een bepaald aspect genomen waarvan ik dacht dat dit zou overeenstemmen met een beeld dat overeenkomt met dat van zo veel mogelijk mensen. Daarnaast zat ik ook met de uitdaging van dat beeld te transformeren in een coherent muzikaal geheel. Net zoals 'the Planets' van Holst heeft dit werk een centraal thema (de 7 hoofdzonden) maar hebben de individuele delen op zich compositorisch niets met elkaar te maken. De enige uitzondering hierop komt voor in het laatste deel, Lust, waar de meest herkenbare thema's per deel boven elkaar geplaatst worden tijdens de apotheose van het werk.
Doorheen het werk komen passage's voor die minder belastend zijn voor het geconditioneerde brein van de 21ste eeuwse luisteraar, wat een zeer bewuste keuze geweest is. Het is belangrijk om weten dat deze keuze is gemaakt in de veronderstelling dat rust concentratie kan teweegbrengen en zo bijdraagt tot de spanningsboog die ik 45 minuten lang probeer vol te houden.

Bio / Credits

Pieter Corten (°29-09-1991) is een componist en saxofonist uit Aalst. Heden ten dage studeert hij bij Dirk Brossé aan het Gentse conservatorium waar hij zijn masterdiploma compositie oogt te behalen na er in 2012 reeds de bacheloropleiding saxofoon bij Rik Vaneygen, Raf Minten en Koen Maas te vervolledigen alsook de bacheloropleiding compositie in 2014. Het genre waarin hij schrijft is sterk afhankelijk van de doelgroep waartoe hij zich richt. Dit kan variëren tussen jazz, lichte muziek en hedendaags klassieke muziek waarbij hij zich bewust distantieert van de Avant-garde. Als saxofonist is hij laureaat van de Vlamo wedstrijd voor solisten en de saxofoonwedstrijd te Dinant. Als componist werkt hij regelmatig in samenwerkingsverband. Zo werd in 2014 een muzikale versie gecreëerd van Dsambolat, een Georgisch sprookje. Momenteel werkt hij onder andere aan 'Toverfluit - de musical' in samenwerking met Jan Bernolet en VZW Artbij, een voorstelling die in première zal gaan in het najaar van 2015. In 2014 werd hij geselecteerd voor het Intensive Programme "Jazz Multicultural Melody Approach", een Erasmusprogramma georganiseerd met steun van de Europese Unie, waar hij workshops bijwoonde van Giuseppe Vasapolli. Naast zijn studies is Pieter leerkracht samenspel aan de Academie voor Podiumkunsten te Aalst en wordt hij regelmatig gevraagd als orkestrator, arrangeur en digitalisator van bladmuziek.

Some rather grim subject matter, perhaps, but certainly exciting and recognizable to everyone as well, although what these concepts evoke will probably differ from one person to the next.
The challenge for a young composer, then, is to render in sounds something that is different for each listener. My strategy has consisted in selecting for each sin that aspect that seemed the most universal. A second challenge, to transform these ideas into a coherent musical whole, I tackled with the method of Holst’s ‘Planets’: like that work, my composition has a single conceptual theme (the seven deadly sins), yet the distinct parts are compositionally entirely unrelated. The exception to this may be discerned by the attentive listener in the final part, ‘Lust’, where each of the seven parts’ most distinctive themes are combined in the work’s apotheosis.
The piece also contains less demanding passages, however. This was a deliberate decision, made in the assumption that rest allows for concentration, and may thus help to sustain the attention for the full 45 minutes of the work.