Je bent jong en onbezonnen, althans dat is wat mensen denken. Soms zie je geen uitwegen meer en kan je met je emoties nergens terecht, niet bij je ouders, niet bij vrienden, enkel bij jezelf. "Wat scheelt er? Alles goed? Vertel op, wat is er? Kop op, komt wel goed..." Het zijn enkele van de uitspraken die jongeren dagelijks te horen krijgen, maar weet: ze helpen niet! Dat gegeven was de drijfveer van mijn eindwerk of anders gezegd: ik was de drijfveer van mijn eigen eindwerk.
Hoe creëer ik een ruimte die met een veilig, geborgen en afgesloten gevoel gepaard gaat. Een jongere moet er zich immers kunnen terugtrekken en tot zichzelf komen. Zo krijgen ze de kans om zich even af te sluiten. Maar hoe zorg ik er tegelijkertijd voor dat de omgeving niet geïsoleerd komt te staan en er zich een spel van openende vlakken ontwikkeld waarbij ik de gradatie van binnenstromende prikkels kan reguleren. Het ontwerp is bedoeld om het bewustzijn en de gedachtegang te stimuleren.